Week 7

Inmiddels ben ik alweer aangekomen bij week 7, de tijd gaat snel hier. Ook al voelt het als een eeuwigheid dat ik Nederland verlaten heb, toch heb ik voorlopig nog geen behoefte om terug te gaan. Elke weekend realiseer ik me weer hoeveel geluk ik heb dat ik hier zit. In een prachtig land, met geweldig weer en vol nieuwe avonturen. Ik durf dan ook wel te zeggen dat ik hier tot nu toe volop geniet. Al zijn er natuurlijk ook nadelen aan het land. Misschien is het interessant om daar dit keer ook wat over te vertellen.

Ten eerste, sinds afgelopen week heerst er paniek op Lombok. Dit is helaas terecht. Er lopen mannen rond die kinderen ontvoeren en vermoorden om vervolgens de organen eruit te halen en te verhandelen aan rijke landen/mensen. Deze bende is al jaren in verschillende landen actief en op het moment moeten er dus ongeveer 20 van die mannen op Lombok rondlopen. Terecht dus dat ouders extra op hun kinderen letten en ze thuis houden. Wel vind de bevolking dat ze hier het heft in eigen handen moeten nemen als ze iemand ervan verdenken een van de daders te zien. Inmiddels zijn er dan ook een aantal vermoord, naar horen zeggen is dit gebeurt door stenigen en verbranding. Ergens is het natuurlijk begrijpelijk, maar het probleem is dat de mensen geen zekerheid hebben dat dit daadwerkelijk de daders zijn. Bovendien zou het beter zijn om deze mensen onder druk te zetten om te achterhalen wie er boven hen staat. Ik hoop in ieder geval dat deze mensen snel vertrekken en de rust weer zou keren ook al heb ik er nog niet veel van gemerkt.

Ook zijn ze hier niet zo vriendelijk voor de dieren. Meerdere keren heb ik al vol medelijden staan kijken naar te kleine/magere paardjes die een wagen vol mensen trekt. Ook hebben de honden op ons complex vaak problemen. Op het moment is mijn geliefde Stanley verdwenen en ik vrees dat hij dit maal niet meer terug gaat komen.

Nou blijft het leven hier, ondanks de zwarte kanten, wel geweldig en ik geniet met volle teugen. Deze week is er een nieuwe bewoonster gekomen op het complex. Een Nederlandse vrouw, dus het complex word aardige Nederlands. Het is wel erg gezellig en we hebben inmiddels ook al een paar avonden gezellig met de Nederlanders en Marcus, de eigenaar van het complex, ’s avonds lekker wat gedronken met zijn allen.

Afgelopen woensdag ben ik met Esther en Anggi, de Nederlanders van het complex, naar een pizza tent geweest waar een quiz was. Hier deden alleen Buleh’s (Buitenlanders) aan mee. Het was erg gezellig en natuurlijk zat ik in het winnende team. De prijs was…… een heerlijke mango juice.

Vrijdag was een moslim feestdag dus ik heb een extra lang weekend. Vandaar dat ik deze dag heb gebruikt om even naar de shopping mall te gaan. Ik heb nagellak kunnen vinden, zodat ik weer mooie nagels heb. Ook heb ik nieuwe slippers gekocht, aangezien die vorige week verdwenen waren op het strand. Verder heb ik nog wat dvd’s gekocht en wat lekker dingen voor in huis zoals, Babybell, camambert en olijven. Volop genieten is het dus. De avond (nu dus) ben ik begonnen met borrelen met esther, want de olijven moesten direct geproefd worden natuurlijk! Daarna hebben we een restaurant in Senggigi opgezocht met Wifi aangezien fatsoenlijk internet op mijn laptop vrij duur is. Wel hebben we het plan om ook wifi te regelen voor op ons complex! Dus ik hoop dat ik dan mijn laptop verslaving weer kan oppakken!

Morgen ga ik een wandeling maken op Lombok en verder heb ik weinig gepland dit weekend. Jullie zullen dus wel weer na het weekend horen hoe ik de rest van mijn weekend heb ingevuld