Kennismaking met Gili Trawangan

Dit weekend was het tijd om 1 van de Gili eilanden te ontdekken, dus zaterdag ochtend zette ik koers richting Bangsal om vanaf daar een boot te pakken naar Gili Trawangan. Het grootste eiland van de drie en ook degene die het verst weg ligt van Lombok. In Bangsal ben ik met een van de public ferries naar Gili Trawangan gevaren, dit neemt ongeveer een uur van je tijd in beslag en kost wel 80 eurocent. De ‘ferry’ is niet meer dan een houtenbootje met een benzine motor erachter. Aangezien je over de zee vaart en de boten dus niet al te groot zijn ga je aardig tekeer en ik was dan ook al drijfnat voordat ik aangekomen was op het Eiland.

Eenmaal op het eiland aangekomen was er gelijk een man die me vroeg of ik accommodatie nodig had, aangezien hij een accommodatie aan kon bieden voor ongeveer 10 euro per nacht en ik gierig ben, besloot ik maar met hem mee te gaan. Mijn eisen voor een nachtje zijn toch niet hoog en de kamer was oke, hij had alleen wel iets schoner gekund. Nadat ik mijn spullen in mijn kamer gedumpt had ben ik op pad gegaan. Ik heb een beetje over het eiland heen gelopen en ergens geluncht. Daarna heerlijk op een wit strand gelegen en een duik genomen in de helder blauwe zee. Daarna nog even naar de andere kant van het eiland genomen om te genieten van de zon die aan het wegzakken was in de zee.

Weer terug in het centrum van het eiland heb ik een eettentje opgezocht en daarna ben ik me gaan omkleden om vervolgens in het centrum een leuk tentje met live muziek op te zoeken. Het eiland staat bekend als een party eiland, dus kroegjes en barretjes zijn er genoeg. Ik ben beland bij the harbor rock and roll band. Waar een bandje erg fijne muziek speelde, alleen was de articulatie van de zanger net altijd even spetterend. Zo werd Purple Rain uitgesproken als Papa Rain, maar goed we weten wat hij bedoelde. In dat barretje kwam ik aan de praat met een Californische vrouw, die daar een aantal lokale mensen kent. Met haar heb ik wat gedronken en daarna een kijkje genomen op de Full moon party.

Ik kan toch wel naar alle eerlijkheid zeggen dat dat niet echt mijn ding is. De meeste mensen die daar rond lopen hebben of teveel gedronken, of ze zijn onder invloed van de magic mushroom. Aangezien ik 2 cocktails heb gehad en daarna alleen maar water gedronken heb, voelde ik me ontzettend nuchter. Bovendien is het concept van het feest nogal onnozel. Op de ene plek staan mensen te dansen, dat is de plek om andere te versieren. Als je dan iemand hebt versiert dan prop je jezelf tussen de mensen die aan zee zitten en ga je doen alsof je smoorverliefd bent op iemand van wie je de volgende ochtend de naam niet meer kan herinneren. Een Australische jongen heeft een poging gedaan om mij mee te krijgen het strand op, maar hiervoor heb ik vriendelijk bedankt. Nadeel op het feest was ook dat er een overvloed aan irritante, lelijke mannen was die je vies aanstaarde en elke keer een stukje dichter op je probeerde te dansen. Het einde van het feest heb ik dan ook niet meegemaakt, voor die tijd was ik al vertrokken.

Vandaag heb ik nog even genoten op het strand met een boekje erbij en daarna weer koers gezet richting Bangsal. Op de terugweg in de boot, was duidelijk te zien dat die lokale mensen varen niet zo leuk vinden, aangezien een gedeelte huilend in de boot zat vanwege de golven die aan het spelen waren met de boot. Na een uurtje varen, ben ik vanuit Bangsal weer terug gereden naar mijn huisje om vanavond nog even lekker met een boekje te kunnen genieten van het laatste stukje weekend.
Op deze manier kom ik mijn weekenden voorlopig wel door!